Alles is goddelijk, geschapen vanuit de Bron. Alles, wij allen zijn bezield, vol levenskracht en in essentie gemotiveerd tot het goede. Wij zijn de scheppers op aarde. We werken daarbij een soort programma af dat verloopt volgens het stramien van de elementen, zoals in het boek is omschreven. In het kort gezegd gaat dit als volgt.

Er komt een idee op, een scheppingswens of een verlangen om een probleem op te lossen of iets nieuws te maken. We kijken om ons heen wat we daarvoor nodig hebben en wat er al voorhanden is (element aarde). Het verrichten van een schepping is in feite een daad van liefde, verricht vanuit onszelf (zelfvestiging). Het resultaat dat we voor ogen hebben moet aantrekkelijk zijn en functioneel. Daarom proberen we van alles uit, we gebruiken onze fantasie om iets te creëren waar we mee verder kunnen. Zo ontstaan er allerlei wonderlijke vormen en structuren die een uiting zijn van ons innerlijk (water, zelfontplooiing, schoonheid).

Nu zien we dat veel probeersels niet werken, niet aan ons doel beantwoorden. Dus kiezen we het beste, het meest functionele resultaat uit om mee verder te werken. Dat is het eerste proefmodel en het is voorlopig helemaal naar onze zin (vuur, zelfbepaling, waarheid). Hiermee treden we naar buiten om te kijken of het werkt, of het goed past in de omgeving en of ook anderen er iets mee kunnen (lucht, groepsbewustzijn, goedheid). Na nog enige bijstelling is het eindresultaat klaar. Het kan volop worden ingezet en dan kan het worden losgelaten (ether, zelfexpressie, geluk en vrijheid).

Zo werkt een architect, een beeldend kunstenaar, iemand die een bedrijf opzet of een boek wil schrijven.

Dat levert dit overzicht op:

Element aarde – zelfvestiging – liefde

Element water – zelfontplooiing – schoonheid

Element vuur – zelfbepaling – waarheid

Element lucht – groepsbewustzijn – goedheid

Element ether – zelfexpressie – geluk en vrijheid

 

Die werkwijze hebben we niet van onszelf, maar hebben we overgenomen van onze schepper. Niet zo gek want, zoals gezegd, we zijn allen geschapen vanuit de Bron en we zullen altijd een deel daarvan zijn. We kunnen niet anders dan Zijn wijze van schepping kopiëren.

Want hoe werkt Zijn schepping?

Allereerst is er een verlangen, een scheppingswens. God, de Bron, geeft liefde aan zijn schepping. Atomen en moleculen worden tot elkaar aangetrokken en vormen het materiaal om mee verder te werken (aarde, liefde, het mineralenrijk). Vervolgens vormt hij organismen die in toenemende mate een fantastische schoonheid manifesteren (water, het plantenrijk). Dan is er een streven om in het dierenrijk een serieus proefmodel te ontwikkelen. Dat zijn de hoogst geëvolueerde dieren (vuur, waarheid). Het eindresultaat wordt ingezet om te kijken of hij goed past in de schepping, of het goede medescheppers zijn (lucht, het mensenrijk, goedheid). Als deze mensen volledig geëvolueerd zijn kunnen ze zelfstandig en verantwoordelijk hun werk doen (ether, heiligen, geluk en vrijheid).

 

We dragen de eigenschappen van de voorgaande rijken in ons.

Het minerale maakt deel uit van ons wezen. Het vormt ons fysieke lichaam.

Het plantaardige vinden we terug in ons vermogen te groeien en ons voort te planten. Maar ook in onze hormonen en de schoonheid van ons lichaam.

Als dier hebben we geleerd de uiterlijke waarheid te ervaren. We hebben zintuigen, zenuwen en spieren en kunnen ons voortbewegen. We hebben een ego en bijbehorende emoties. Maar we hebben nog geen moraal.

Dat laatste ontstaat bij de mens. Het goede komt tot ontwikkeling en we dienen uiteindelijk het dierlijke egoïsme door onthechting te ontstijgen. We beschikken over zelfbewustzijn waardoor we als scheppers enigszins onafhankelijk zijn. Het intellect zorgt daarbij voor inzicht in ruimte, tijd en oorzakelijkheid. Totale onthechting maakt ons dan tot heiligen die in een staat van gelukzaligheid raken en de bevrijding kunnen realiseren.

 

Alle mensen zijn dus heiligen in wording. Alle dieren zijn mensen in wording en dus in essentie heilig. Alle planten en mineralen zijn mensen in wording en dus in essentie heilig.

Waarom kunnen we ons niet realiseren dat de natuur onlosmakelijk deel van ons wezen uitmaakt? Waarom kunnen zovelen het dierlijke egoïsme niet ontstijgen? Waarom verwoesten we de natuur en onze planeet?

We zijn in evolutie. Ons geweten is in ontwikkeling en we worden verantwoordelijke wezens. Maar helaas komen er aan de ‘onderkant’ weer mensen uit het dierenrijk bij en hun handelen is nog behoorlijk dierlijk.

 

De hoger geëvolueerde mensen moeten er op blijven hameren dat wij allen beheerders, rentmeesters zijn van de aarde en de levende natuur. Met z’n allen dienen we de schouders eronder te zetten, op een goede manier.

Dat is onze heilige opdracht, want wij zijn ontstaan uit en maken deel uit van de natuur.

Wij zijn natuur.